طرح ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی در زمان مجلس دهم به صورت یک طرح عادی با امضای ۷۷ نماینده مجلس وصول شد. هدف از ارایه این طرح اعتماد و صیانت از حقوق شهروندی، حریم خصوصی، فرهنگ عمومی و امنیت ملی عنوان شده است.
این طرح پیش‌تر با عنوان نظام تنظیم مقررات خدمات فضای مجازی مطرح شده بود؛ طرحی که بعدتر با عنوان طرح صیانت نیز از آن یاد شد.
هدف این طرح محدودیت فعالیت پیام‌رسان‌های خارجی از طریق ایجاد دست‌اندازهای قانونی (مثل اجباری کردن حضور شخصیت حقوقی سازنده پیام‌رسان خارجی در ایران، پذیرفتن قوانین ایران و آوردن سخت‌افزارها به داخل ایران)، فعالیت روی شبکه ملی اطلاعات (شبکه‌ای مستقل از اینترنت)، حمایت از پیام‌رسان داخلی در کنار کاهش پهنای باند پیام‌رسان خارجی مبادرت کند.
در صورت پذیرفتن تمام این شرایط توسط پیام‌رسان خارجی، در نهایت ارایه برخی سرویس‌ها مثل خدمات مالی و بانکی، خدمات مبتنی بر رمز ارز یا تبادل پیام دستگاه‌های دولتی با استفاده از این سامانه‌ها ممنوع است و همین موضوع، برروی تعداد کاربران این شبکه‌ها تاثیر می‌گذارد.
این طرح روی شیوه فعالیت پیام‌رسان‌های ایرانی و خارجی تاثیر می‌گذارد. شیوه عضوگیری و فعالیت در ایران، سانسور محتوا ، رعایت نکردن امنیت و حریم خصوصی کاربران (با توجه به سابقه حاکمیت در شنود اطلاعات کاربران) از مسایل مهمی است که می‌تواند در صورت به نتیجه رسیدن کاربران شبکه‌های اجتماعی در ایران را
امضاکنندگان سایت کارزار
https://rc.majlis.ir/fa/legal_draft/show/1084959